زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

شعر تام





شعر تام، به‌معنای شعرِ دارای سه رکن وزن، کلام مخیّل و نغمه مناسب است.


۱ - توضیح اصطلاح



شعر تام نوعی شعر است که دارای سه رکن باشد:
۱. وزن، یعنی تناسب و ترتیب ابعاد موسیقی، زیرا بعضی از اوزان مقتضی سبک‌سری و بعضی، مقتضی وقار است.
۲. کلام مخیّل که عبارت است از: قضایای مخیّلی که در شعر به کار می‌رود و ماده اصلی آن را تشکیل می‌دهند.
۳. نغمه مناسب؛ هر نغمه‌ای حکایت از حالت خاصی می‌کند؛ مثلاً نغمه حزین حکایت از حزن و نغمه غلیظ حکایت از غلظت می‌کند.
هر گاه این سه عنصر جمع شود، شعر کامل ‌می‌شود و آن را «شعر تام» می‌نامیم. ارزش شعر با این عناصر شناخته می‌شود و بالاترین و پست‌ترین آنها در مقام و مرتبه معلوم می‌شود.

۲ - مستندات مقاله



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

مظفر، محمدرضا، المنطق.    
حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    

۳ - پانویس


 
۱. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۳۰۲.    
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۶۴.    


۴ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «شعر تام»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۲۱.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.